శంకరు వదిన వాడితో….Part -5

వేలితో తడిమిచూసాడు..కొద్దిగా జిగురుగా, స్మూత్ గా ఉంది…ముక్కు దగ్గర ఉంచి వాసన చూసాడు…ఆమె ఉచ్చ వాసనతో పాటు అదోలాంటి మదపు వాసన కూడా వస్తోంది…
ఆ వాసన చూస్తున్న కొద్దీ వదిన బట్టల నునుపుదనం తగులుతున్న కొద్దీ వాడికి మైకం కమ్మి ఒక చేత్తో అన్నిటిని కలిపి వాసనచూస్తూ మొహానికేసి రుద్దుకుంటూ వేగంగా తన మడ్డను ఊపుకోసాగాడు….
బాత్రూము తలుపు తాళం చెవి సందులోనుంచి చూస్తున్న అర్చనకు కూడా గుండె వేగంగా కొట్టుకోసాగింది…
ఒళ్ళంతా అదో తీపి నొప్పులతో వణికిపోసాగింది…
అసలు ప్రకాష్ తలుపు మూసుకున్నప్పుడే వచ్చింది అర్చన..వీడేదో ఇలాంటి పని చేస్తాడు…చేస్తే చూసి మందలిద్దామని…
కాని….. వాడి చేష్టలు, పూర్తిగా నిగిడిన వాడి మడ్డ కైవారం చూసి అర్చన గొంతు తడి ఆరిపోయింది…
రాజేష్ కొంచం చామన చాయ వాళ్ళ నాన్న లాగా..కాని ప్రకాష్ మంచి ఎరుపు వాళ్ళ అమ్మలాగా…వాడి మడ్డ కూడా కొంచం వాడి ఒంటి రంగు కంటే తక్కువగా ఉంది కాని రాజేష్ తో పోల్చుకుంటే మంచి రంగు…
అందులోనూ వాడు ముందుతోలు వెనక్కి పోయినప్పుడల్లా ఎర్రాగా మెరుస్తూన్న వాడి మడ్డ ముందు బాగం అర్చన నోట్లో నీళ్ళూరిస్తున్నాయి…
చూడకూడదనుకుంటూనే చూస్తూ ఉండి పోయింది…లోపల ప్రకాష్ ఊపుడు చివరికొచ్చేసింది….
వదిన బట్టలు వాసన చూస్తూ, కళ్ళు మూసుకుని వదినను ఊహించుకుంటూ …..ఆహ్…వదినా…ఆ..ఊ..ఓహ్..స్స్..అంటూ కార్చేసాడు ప్రకాష్…
వాడు కార్చినది..ఇంకా కారుస్తున్నది చూస్తున్న అర్చనకు మనసంతా గుబులుగా అయిపోయి తొడల మద్య జిల ఇంకా ఎక్కువైంది…
తల విదిలించి..ఒక నిర్ణయానికి వచ్చింది అక్కడినుంచి కదులుతూ….
లోపల పనైపోయిన తరువాత ప్రకాష్కు పట్టిన మత్తు తిగింది..తనెంత పని చేసాడో..తన వదినను ఎంత తప్పుగా ఊహించుకున్నాడో తలచుకుంటుంటే ఏదో చేయరాని తప్పు చేసినట్లు మనసంతా గిల్టీ ఫీలింగుతో నిండిపోయింది…
తను చేసిన పని అన్న, వదినలకు తెలిస్తే ఎంత బాద పడతారో అనుకుంటూ, ఇంకోసారి ఇలా ఊహించుకోకూడదు అనుకుంటూ… ప్రకాష్ బట్టలను సాద్యమైనంత వరకూ ఎలా ఉన్నాయో అలా ఉంచుతూ…త్వరత్వరగా స్నానం ముగించి బయట పడ్డాడు…
…గబగబా తయారైపోయి…వదినా టిఫిను పెడతావా అంటూ డైనింగు రూములోకొచ్చాడు…
టిఫినేమిటి నీకు ఫుల్లు మీల్సే పెడదామనుకుంటున్నాను అనుకుంటూ వంటగదిలో ఉన్న అర్చన ఆ…వస్తున్నా

టిఫినేమిటి నీకు ఫుల్లు మీల్సే పెడదామనుకుంటున్నాను అనుకుంటూ వంటగదిలో ఉన్న అర్చన ఆ…వస్తున్నా…

…అంటూ…వేడివేడి పెసరట్టు అల్లం చట్నీతో వచ్చింది…
పిలవడమైతే పిలిచాడు గాని వదిన మొహం వైపు చూడడానికి కూడా ధైర్యం చాలడం లేదు ప్రకాష్కి…ఏదో తప్పు చేసానన్న గిల్టీ ఫీలింగుతో తలవంచుకునే తినడం మొదలెట్టాడు
…ఎలా ఉన్నాయి అంటూ దగ్గరగా వచ్చింది అర్చన…ఆమెతో బాటే వచ్చిన గాలి తెమ్మెర ప్రకాష్ను చుట్టి వెళ్ళింది
…బావున్నాయి అనబోతుంటే పొరబోయింది ప్రకాష్కు…దగ్గుతుంటే
..అరెరే ఉండు అంటూ ఇంకాస్త దగ్గరకు వచ్చి చేతిలో ఉన్న అట్లకాడ టేబులపై పెట్టేసి ఒక చేత్తో ప్రకాష్ తలపై తడుతూ మరో చేత్తో ప్రకాష్కి అటువైపున్న నీళ్ళ గ్లాసు అందుకుని ఇందా కొద్దిగా తాగు అంటూ వాడి నోటికందించింది అర్చన…
ఇంత పెద్దగా అయినాకూడా (అర్చన కళ్ళముందు బాత్రూంలో చూసిన ప్రకాష్ లింగం కదలాడుతోంది) ఇంకా సరిగ్గా తినడం రాదు నా మరిదికి అంటూ..
…అలా దగ్గరగా రావడం, వాడి మీదుగా వంగి గ్లాసు అందుకోవడంతో ఆమె సళ్ళు ప్రకాష్ తలకు, కుడి భుజానికి గట్టిగా ఒత్తుకున్నాయి
…ప్రకాష్కి ఎలాగో ఉంది..కింద జూనియర్ జూలు విదిలించుకుని లేచి నిలబడటానికి ప్రయత్నిస్తున్నాడు..కాని ప్యాంటు, డ్రాయర్ అడ్డంగా ఉండడంతో లోలోపలే ఉబ్బిపోతున్నాడు..
…ఎక్కడ వదినకు కనిపిస్తుందో అని ప్రకాష్కు కంగారుగా ఉంది…

…వాడి అవస్తను గమనిస్తున్న అర్చనకు సరదాగా ఉంది, ఒక వైపు తన సళ్ళ తీపిరి తగ్గడానికన్నట్లు వాడి భుజానికి చంపకు తన సళ్ళు తగిలేటట్లు ఇంకాస్త దగ్గిరిగా జరిగి నిలబడింది అర్చన…
…తగ్గిపోయింది వదినా అంటూ మొహాన్ని ఆమె వైపుకు తిప్పి చెబుదామనుకునేసరికి అర్చన ముందుకు జరగడం..వాడు తల తిప్పడం ఒకేసారి జరిగి ఆమె సళ్ళు వాడి మొహానికి రుద్దుకున్నాయి…
…జల్లుమంది అర్చన శరీరం…ఒంట్లో ఉన్న రక్తమంతా సళ్ళవైపు పరుగెట్టి సళ్ళు బరువెక్కి ముచ్చికలు నిక్కబొడుచుకున్నాయి…
…చప్పున వెనక్కి జరిగి పెనుంపైన అట్టు మాడిపోతోంది అంటూ అర్చన అట్ల కాడ తీసుకుని వంటగదిలోకి పారిపోయింది…
…. ప్రకాష్కు జరింగిందేమో ఏమీ అర్తం కాలేదు…వదిన సళ్ళు తగిలిన ముఖబాగాన్ని చేత్తో తడుముకుంటూ…
..వాడికి ఈ స్పర్శ కొత్తగా…ఇంకా ఏవేవో కొత్త కోరికలు కలిగిస్తోంది…
…ఇంతకు ముందు చాలా సార్లు వదిన స్పర్శ లభించింది ప్రకాష్కు…తలకు నూనె పెట్టేటప్పుడు, తలరుద్ది స్నానం చేయించేటప్పుడు, నీళ్ళు చేది బిందెను వదిన నడుముకెత్తేటప్పుడు, ఇంట్లో వేరే ఏపనిలోనైనా సహాయ పడుతున్నప్పుడు…ఇలా చాలా సార్లు…అప్పుడు ఏమీ అనిపించేదికాదు..వదిన కూడా ఏమీ పట్టించుకునేది కాదు…కాని ఈ రోజు ఏదో తప్పు జరిగినట్లు గబుక్కున దూరం తొలగి పారిపోవడం…
…అక్కడ లోపలికి పారిపోయిన అర్చన వంటింటి గచ్చును ఆనుకుని ఊపిరి పీల్చుకోసాగింది…ఆమె గుండె గొంతులో కొట్టుకుంటోంది…
అర్చన మనసు: చా..ఏం చేస్తున్నాను నేను… చిన్న పిల్లాడ్ని చెడగొడుతున్నాను అనుకుంటున్నంతలో..
అర్చన శరీరం: ప్రకాష్ గునపం ఒడ్డూ పొడుగూ గుర్తొచ్హి…ఆ ఇంకా చిన్న పిల్లాడేమి కాదు…నా బట్టలు వాసన చూస్తూ తను కొట్టుకోగా లేనిది నేను కొద్దిగా తగిలిస్తే తప్పైపోయిందా…
అర్చన మనసు: కాని వాడు ఇప్పుడే యవ్వనంలోకి అడుగుపెడుతున్నాడు..తప్పుగా ఆలోచించవచ్చు…కాని నేను ఇంత వయసు, అనుభవముండి ఇలా చేయడం సరికాదు….
అర్చన శరీరం: ఏం సరికాదు…ఆకలేసినప్పుడు ఆహారం, దాహమేసినప్పుడు నీళ్ళు ఎంత అవసరమో..ఇదీ అంతే…కోరిక కలిగినప్పుడు తీర్చుకోవడం కూడా అంతే…
అర్చన మనసు: తీర్చుకోవడానికి వావి వరసా, చిన్నా పెద్దా, మంచీ చెడూ ఉండాలికదా, చూడాలి కదా…
అర్చన శరీరం: నా బొంద…ఆడ మగ ఐతే చాలు..ఇంకేమీ అక్కర లేదు..
ఇలా..తనలో తనే ద్వైదీ బావంతో కొట్టుకుంటోంది అర్చన

:ఇక్కడ ప్రకాష్కు ఆ స్పర్శ..వదిన వంటి పైనుంచి వచ్చే ఆ ఆడతనపు పరిమళం ఇంకా..ఇంకా..కావలినిపిస్తుంటే..అప్రయత్నంగా వదినా అన్నాడు�ఆ..ఏంటి ప్రకాష్ అంది లోపలి నుంచే�అర్చనకు బయటకు వచ్చి వాడికి మొహం చూపించాలంటే బిడియంగా ఉంది..తను చేసిన పని గమనించాడేమోనని�వదినా�అట్టు అయిపోయింది..ఇంకొకటి కావాలి..తన వెనకనుంచి వినబడడంతో వెనక్కి తిరిగింది అర్చన�ఎప్పుడు వచ్చాడో వంటింట్లోకి ప్లేటు పట్టుకొచ్చి వెనక నిలబడి ఉన్నాడు ఖాళీ అయిన ప్లేటు చూపిస్తూ�ఊపిరి తగిలేటంత దగ్గిరగా�అర్చన చూపులు అప్రయత్నంగా కిందికి దిగింది�ఇందాక చేసుకున్న ఇన్ షర్టును తీసేసాడు ప్రకాష్ వదినకు తన లోపల కలుగుతున్న అలజడికి నిదర్శనంగా ఉబ్బిన తన ప్యాంటు ముందు బాగాన్ని కప్పేసేటట్లు�కొద్దిగా నిరుత్సాహం కలిగింది అర్చనకు తన ఇందాకటి చేష్టలకు వాడి రియాక్షను తెలియక పోయినందుకు�కాని వాడు ఇన్ ఎందుకు తీసేసాడో ఊహించుకోగలిగింది�సరే తీసుకొస్తాను నువ్వెళ్ళి కూర్చో అంది�వాడికి వంటగది కిటికీ లోనుంచి వస్తున్న గాలితో కలిసి వేస్తున్న వదిన ఆడతనపు వాసన కమ్మగా అనిపించడంతో..పర్లేదులే వదినా�ఎన్ని సార్లు తిరుగుతావు�ఇక్కడ నిలబడే తినేస్తాను అన్నాడు�.తన చంపలకు తగిలిన ఆమె ఎత్తైన సళ్ళను చూస్తూ�ప్రకాష్ చూపులెక్కడ ఉన్నాయో గమనించి కూడా గమనించనట్లు సరే అంటూ అటువైపు తిరిగింది అర్చన�ఒక్క క్షణం ప్రకాష్ గుండె ఆగి కొట్టుకోసాగింది�వదిన ఎక్కడ పొమ్మంటుందేమోనన్న అనుమానం దూరమౌతుండగా స్వేచ్చగా అర్చన వెనక షేపులు చూడసాగాడు�ప్రకాష్ ఏం చేస్తున్నాడో ఓర కంటితో చూస్తూ, పొయ్యిపైని మంటను సాద్యమైనంత తక్కువ చేసి మెల్లగా అట్టు పోయసాగింది కొద్దిగా ముందుకు వంగి�దాంతో ఆమె పిర్రలు బాగా పొంగి ఎత్తైన ఇసుక తిన్నెల్ల కనిపిస్తూ ఒకసారి చేయివేసి నిమరమంటూ ప్రకాష్ను పిలుస్తున్నాయి�ధైర్యం చాలడం లేదు ప్రకాష్కు..

ఏం చేస్తే ఏమౌతుందోనని కంగారుగా ఉంది�చిరు చమటకు తడిసి వీపుకంటుకుపోయిన నైటీ అర్చన వేసుకున్న బ్రా పట్టీతో సహా ఎత్తి చూపిస్తోంది�ముందుకు వంగడంతో నిండుగా ఉన్న సళ్ళు కొద్దిగా కిందికి చాపిన చేతి సందు నుంచి పొంగిన ఎత్తులు కనిపిస్తున్నాయి�అప్పుడే పొయ్యిమీది సెగకు పట్టిన ఓ చమట బిందువు నున్నని ఆమె మెడపైనుంచి జారుతూ ఆ నిండు (కొ)కుండలనెక్కలేక వాటి మద్య నున్న అఖాతంలోకి జారిపోయింది�అబ్బ ఎంత అదృష్టం ఆ చమట చుక్కది అనుకునేటంతలో ఇటు తిరిగిన అర్చన వేడి వేడి అట్టు వాడి చేతిలో ఉన్న ప్లేట్లో వేసింది�స్స్..అన్నాడు..ఏమైంది�ఆమె వంపులను చూస్తున్న ప్రకాష్ చేతి వేలిపైన వేడి అట్టు తగలడంతో చురుక్కుమన్న వేడికి కంగారుగా ఈ లోకంలోకొచ్చి�అబ్బ..చూసి వేయొచ్చుగా వదినా అన్నాడు కొంత నిష్టూరంగా�ఆ�ఆ�చూస్తూనే ఉన్నా..చూసే వేసా కావాలనే అంది అర్చన వస్తున్న నవ్వును ఆపుకుంటూ..గతుక్కుమని..సరే నేవెళ్ళి పచ్చడి వేసుకుంటా అంటూ కదలబోతున్న ప్రకాష్ను�ఉండుండు..నే తెస్తాగా అంటూ వంటగది తలుపు దగ్గర నిలబడ్డ ప్రకాష్ను ఒరుసుకుంటూ..దాదాపుగా తన ముందు బాగాలు తగిలేటట్లు రాసుకుంటూ వెళ్ళింది అర్చన..వెళ్తూ..వెళ్తూ..యదాలాపంగా తగిలినట్లు తన చేయి ప్రకాష్ ముందు బాగానికి తగిలిస్తూ వెళ్ళింది�నిర్ధారణ అయిపోయింది అర్చనకు�కుర్రాడు మంచి వేడి మీద ఉన్నాడని..కాని ఎంత దూరం వెళ్తాడో చూద్దామనుకుంటూ�పచ్చడి తెచ్చి ప్రకాష్ ప్లేట్లో వేసింది…వేస్తూ..ఇంకోటి పోయమంటావా అంది..ప్రకాష్ మొహం వంక చూస్తూ�ఇందాక పూర్తిగా తన శరీరాన్ని తగిలిస్తూ�చేత్తో ఉబ్బిన ప్యాంటు బాగాన్ని తడిమిన ఆమె చేతి స్పర్శకు�ప్రకాష్ నవనాడుల్లో రక్తం ఉరకలెత్తి, కళ్ళు బెర్లు కమ్మి, ఒంట్లోనుంచి సెగలు వస్తూ..చెవులంతా వేడిగా అయిపోయి..వణుకుతున్నాడు�అర్చనకు కూడా కంగారుగానే ఉంది..కాని ముందే నిర్ణయించుకోవడం వల్లనూ, వయసులోనూ, అనుభవంలోనూ ప్రకాష్ కంటే పెద్దదైనందువల్లనూ తమాయించుకుంటోంది�హలో�ఇంకోటి వేయనా అని అడుగుతుంటే..ఏమాలోచిస్తున్నావు అంటూ కాస్త గట్టిగా అడగడంతో ఈ లోకంలోకొచ్చిన ప్రకాష్�మరె..వద్దు..చాలు..అంటూ�అట్టును అడ్డంగా మడిచి పచ్చడితో బాటూ నోట్లో కుక్కుకుని అక్కడినుంచి తొందర తొందరగా వెళ్ళిపోయాడు�బెదర గొట్టేసానా అనవసరంగా అనుకుంటూ పొయ్యి కట్టేసి తనుకూడా హాల్లోకి వచ్హింది అర్చన�ప్రకాష్ చేయి కడుక్కుని, కాలేజి బ్యాగు తగిలించుకుని�కాలేజికెళ్తున్నా వదినా అంటూ వడి వడిగా దాదాపు పరుగెడుతున్నట్లు పారిపోయాడు�మద్యాహ్నం బోజనానికి వస్తావు కదా అంటూ వీధి వాకిలి వరకు వచ్చింది అర్చన�చూస్తా..స్పెషల్ క్లాసులేమీ లేకుంటే వచ్చేస్తా అన్నాడు ప్రకాష్�సరే రా�మద్యాహ్నమైనా�రాత్రైనా..ఇక్కడికేగా రావాలి�రాకుండా ఎక్కడికి పోతావు� అప్పుడు చెప్తా నీ పని� అనుకుంటూ ఇంట్లోకి నడిచింది అర్చన వీధి వాకిలి మూసి గొళ్ళెం పెడుతూ�ప్రకాష్ కాలేజికి వెళ్ళి క్లాసులో కూర్చున్నాడన్న మాటే గాని వాడి మనసంతా పొద్దున్నుంచి జరిగిన విషయాలు ఆక్రమించుకున్నాయి�వదిన శరీర స్పర్శ మరీ మరీ గుర్తొస్తూ ప్యాటు కిస్తా చిరిగిపోతుందా అన్నట్టు లోపల జూనియర్ గట్టిపడి గొడవ పెట్టేస్తున్నాడు�వాడ్ని బయటకు కనపడకుండా దాచుకోవడానికి�తరగతిలో జరుగుతున్న పాఠాలను వినడానికి బలవంతంగా ప్రయత్నిస్తున్నాడు�.హమ్మయ్య�పీరియడ్ బెల్లు కొట్టారు�తరగతిలో ఉండలేక లేచి బయటకు అడుగులేసాడు ప్రకాష..

పీరియడ్ బెల్లు కొట్టారు�తరగతిలో ఉండలేక లేచి బయటకు అడుగులేసాడు ప్రకాష్�
వెనకనుంచి స్నేహితులు పిలుస్తున్నా పట్టించుకోకుండా
�పొద్దున్నుంచి ప్రకాష్ అదోలా ఉండడం, పలకరించినా సరిగా బదులివ్వక పోవడం�వీడికి ఎదో అయ్యింది..అనుకుంటూ శంకర్ వాడి వెనకాలే వాడితో బాటు తరగతిలోనుంచి బయటకు వచ్చాడు
�ఏరా అలా ఉన్నావు అంటూ�ప్రకాష్ వినిపించుకోలేదు..తన తలపుల్లో తనుండి
..ఎంత వద్దనుకున్నా వదిన వొళ్ళు..సళ్ళే గుర్తొస్తున్నాయి�
..రేయ్..ప్రకాష్..నిన్నే..అంటూ శంకర్ వెనకనుంచి గట్టిగా కుదిపి వీపుమీద ఒక్కటిచ్చాడు�అబ్బ..అంటూ దెబ్బ పడ్డ చోట తడుముకుంటూ..వెనక్కి తిరిగి..నువ్వా�ఏంటి అన్నాడు ప్రకాష్�ఏంటి ఏంటి?..పొద్దున్నుంచి చూస్తున్నాను�అదోలా ఉన్నావు�.పిలిచినా పలుకవు�ఏమైందిరా అంటూ ముందుకొచ్చాడు శంకర్�అదా�నోటివరకు వచ్చింది పొద్దున్నుంచి ఇంట్లో జరిగిన బాగోతం చెబుదామని�కాని మరేమనుకున్నాడో ఏమో..ఏం లేదురా�కాస్త తల నెప్పిగా ఉంది..అందుకే కాస్త కాఫీ తాగుదామని వచ్చాను అన్నాడు ప్రకాష్�కొయ్..కొయ్..మామూలుగా కాఫీ తాగడానికి మనందరం కలిసే వెళ్తాం కదా..ఈ రోజేంటి కొత్తగా అన్నాడు శంకర్ మొహాన్ని సీరియస్సుగా పెడుతూ� క్లాసులు జరుగుతున్నాయి కదా..అందర్ని డిస్టర్బు చేయడం ఎందుకని..అంటూ క్యాంటీను వైపు దారితీసాడు ప్రకాష్�క్యాంటీనులో కూర్చుని రెండు కాఫీలకు చెప్పి..ఆ..ఇప్పుడు చెప్పు అన్నాడు శంకర్�ఏంటి అన్నట్లు చూసిన ప్రకాష్తో..అదే నువ్వెందుకు అలా ఉన్నావో అని�శంకర్కు ఏమూలో అనుమానంగా ఉంది�నిన్న వీడు వచ్చినప్పుడు తను తన వదినతో సన్నిహితంగా ఉండడం చూసాడేమోనని�అందుకే ఏమీ లేదన్నా మళ్ళీ మళ్ళీ రెట్టిస్తూ ప్రకాష్ను బలవంత పెడుతున్నాడు�ప్రకాష్కు ఎలా తప్పించుకోవాలో అర్థం కావడం లేదు�పోనీ అంతా చెప్పేయడానికి మనసొప్పడం లేదు..తన వదిన గురించి ఇంకోరికి చెప్పడానికి, ఇంకొకరితో పంచుకోవడానికి�ఏం లేదురా అదీ మా వదిన..ఆ..మీ వదిన అంటూ శంకర్ కుతూహలంగా చూడగానే..మాట మారుస్తూ�మా వదిన ఈ మద్య నన్ను బాగా తిడుతోంది అయిన దానికి కాని దానికి అన్నింటికి నాదే తప్పన్నట్లు అన్నాడు ప్రకాష్�ఓస్ ఇంతేనా�ఇంకా ఏమో అనుకుని ముందుకు వంగి కూర్చున్న శంకర్ తన కుర్చీలో వెనక్కి వాలి�ఇది మామూలే కదరా�ఎప్పుడూ నువ్వు చెప్తుండేదే అన్నాడు తేలిగా నాలుక చప్పరిస్తూ�నీ యబ్బ..ఇంకా నేనేమన్న నీలాగా మా వదినను వాడుకుని చెప్తాననుకున్నావా అని మనసులో అనుకుంటూ�అవునురా..కాని చాలా బాదగా ఉంటుంది ఒకోసారి అన్నాడు ప్రకాష్�ఏదో ఉంటుంది లేరా..అదే సర్దుకుంటుంది అంటూ�లేచి నేను క్లాసుకు వెళుతున్నాను..మరి నువ్వొస్తావా అన్నాడు శంకర్�లేదురా�అన్నయ్య రమ్మన్నాడు�నేను ఇంటికి వెళ్ళాలి అన్నాడు ప్రకాష్ వీడినుంచి తప్పించుకోవాలని�సరే అయితే�మళ్ళీ రేపు కలుద్దాం అంటూ శంకర్ వెళ్ళిపోయాడు�టైము చూసాడు ప్రకాష్�మద్యాహ్నం 11 అవుతోంది�క్లాసుకి వెళ్ళ బుద్దికాలేదు�ఇప్పుడు ఇంటికి వెళ్తే మళ్ళీ వదిన�వదిన గుర్తుకు రాగానే అంతవరకు శంకర్ గొడవలో పడి ముడుచుకుని నిద్రపోతున్న జూనియర్ జూలు విదిలించి లేచి నిలబడడం మొదలేట్టాడు�ఇక నావల్ల కాదు�ఇంటికెళ్ళి ఓసారి చేత్తో కానించుకుంటే తప్ప ఇది తగ్గేటట్లు లేదు అనుకుంటూ మెల్లగా లేచి ఇంటివైపు అడుగులేయసాగాడు ప్రకాష్. ఇల్లు దగ్గరకొస్తుంటే ఏం జరగబోతుందోనన్న అలజడితో ప్రకాష్ కాళ్ళు వణకడం మొదలెట్టాయి�ఏదో జరుగుతుందనే ఊహతో శరీరమంతా వేడెక్కి వొళ్లంతా ఆవిర్లు కక్కసాగింది..వీది తలుపు మూసింది

….. To be continued.