నాలో సగం.. పార్ట్ -4

నా వంక విచిత్రంగా చూసింది

నా వంక విచిత్రంగా చూసింది కావేరీ, పల్లవికి ఫోన్ చేసి చెప్పాను మీరు ఇక్కడికి వచ్చినట్లు అంది.

నేను అది పట్టించుకొనట్లు గా కావేరి ని పట్టుకుని దగ్గరకు లాగి పెదాలపై ముద్దు పెట్టుకున్నాను.

అందరూ ఇంట్లో ఉన్నారు, ఏంటి వేషాలు అంటూ విసుక్కుంటు వెళ్ళిపోయింది.

ఉసురు మంటూ వెళ్లి హాళ్ళో కూర్చుని అమ్మానాన్నలతో మాట్లాడి, పిల్లలతో ఆడుకుని రాత్రి 10.30 కి కావేరి మా బెడ్రూమ్ లోకి వచ్చింది.

వీక్చ్చిన వెంటనే తనను ఆక్రమించుకుని బట్టలు తీసేసి డైరెక్ట్ గా మడ్డను కావేరి పూకులో పెట్టి బలంగా షాట్స్ కొడుతున్న.

కావేరి ఊపిరి బలంగా పిలుస్తూ ఏమైంది ఈరోజు మీకు ఎప్పుడు ప్రశాంతంగా చేసేవారు అంది.

నేను మాట్లాడకుండా నా పనిలో నేను ఉన్నాను, నా కళ్ళ ముందు పల్లవి సండ్లు కదులుతున్నాయి.

15 ని. దున్ని కావేరి పూకులో నా మడ్డ రసాలను వదులుతూ పల్లవి గుద్దను గుర్తుచేసుకుంటు వదిలిపెట్టాను.

కావేరి పక్కన పడుకొని కళ్ళు ముసుకున్న

కావెరి కాసేపటికి తేరుకుని నా వైపు తిరిగి ఏంటి ఇంత ఆవేశం అంది.
నెల రోజులు దాటింది కదా, ఉండలేకపోయాను అన్నాను.

నాకు తెలుసు, మీరు పని లేకుండా ఉండలేరు అని, నా ఛాతిపై ముద్దు పెట్టుకుని పిల్లలకు ఎక్సమ్స్ ఉన్నాయి అందుకే నేను రాలేక పోయాను సారీ డార్లింగ్, మీకు ఇంత wait చేయించినందుకు అంది.

పర్వాలేదు, పిల్లల కంటే మనకు ఏది ఎక్కువ కాదు అన్నాను.

కావేరి ట్యాంక్ చేయి నా మడ్డ మీదకు తీసుకెళ్లి సార్ అలిసిపోయార అంది మడ్డను గట్టిగా పిసుకుతూ.

మళ్ళీ మా యుద్ధం మొదలైంది, ఆరాత్రి 4 సార్లు కావేరి ని వేసుకుని పడుకున్నాను.

ఉదయం కావేరి మొబైల్ చూస్తే ప్రతిరోజు పల్లవితో మాట్లాడినట్లు కాల్ లిస్ట్ చూపిస్తుంది, నా గుండె దడ మొదలైంది, పల్లవి నా గురించి ఏమైనా కవేరికి చెప్పిందా అని.

కానీ కావేరి మాత్రం ఎలాంటి డౌట్ లేకుండా ఉంది, పైగా నెల రోజుల్లో నేను కాస్త రంగు వచ్చానట, కాస్త ఒళ్ళు చేసాను అని పల్లవిని మెచ్చుకుంది.

4 రోజులు ఎంజాయ్ చేసి నైట్ బస్ కు బయలుదెరాను, ఉదయం 6.00 కి సిటీ చేరుకున్న, బస్టాండ్ లొనే ఫ్రెష్ అయి ఆఫీసుకు వెళ్ళిపోయాను.

నాకు ఇప్పటి వరకు అర్ధం కాలేదు, నేను పల్లవికి దూరంగా వెళుతూ ఉన్నాన అని, ఏమో నాకు తెలియదు.

సాయంత్రం ఇంటికి వెళ్ళాను, ఇంటి డోర్ తీసే ఉంది, కావేరి బహుశా పల్లవికి చెప్పిందేమో నేను తిరిగి వచ్చినట్లు , నేను లోనికి వెళ్లి ఫ్రెష్ అయి లుంగీ బనియన్ లో సోఫాలో కూర్చున్నాను టివి పెట్టుకుని.

నేను కామ్ గా కాఫి తాగి టివి చూస్తూ కూర్చున్న, 7.00 కి పల్లవి వచ్చింది కిచెన్ లోకి వెళ్లి డిన్నర్ చేయడం మొదలుపెట్టింది.

పల్లవి అలా మౌనంగా ఉండడం నాకు బాగా అనిపించలేదు, కావేరి కూడా నన్ను తిట్టింది పల్లవికి చెప్పకుండా వచ్చానని, నేను లేచి కిచెన్ డోర్ దగ్గరకు వెళ్ళాను.

పల్లవి సింక్ దగ్గర ఏమో కడుగుతుంది, నేను మెల్లగా చెల్లెమ్మా అన్నాను, మొదటిసారి నేను తనని పలకరించడం.

పల్లవి గిర్రుమని తిరిగింది, తన మొఖం పిక్కుపోయి బాగా ఏడ్చినట్లు కళ్ళు వాచి ఉన్నాయి, నావైపు తిరిగి ఆశ్చర్యంగా చూసింది, అంతలోనే కళ్ళల్లో నీళ్ళు తిరిగి కారిపోతున్నాయి.

పల్లవి ఏడుస్తుంటే నేను చూడలేక పోయాను, దగ్గరకు వెళ్లి తన కన్నీళ్లు తుడుస్తూ, ఏమైంది చెల్లెమ్మా ఎందుకు ఏడుస్తున్నావు అన్నాను.

పల్లవి ఆమాత్రం ఓదార్పుకే కరిగిపోయి నన్ను వాటేసుకుని ఏడుస్తుంది.
నాకు 440 వోల్టుల కరెంట్ తగిలినట్లు అయి అలా నిలబడిపోయాను. పల్లవి తన చేతులు నావీపు మీద గట్టిగా బిగుసుకుని ఉన్నాయి, తన మెత్తటి రొమ్ములు నా ఛాతిని వత్తుకుని ఉన్నాయి.

మెల్లగా నేను కూడా తన వీపుపై చేతులు పెట్టి, ఉరుకో చెల్లెమ్మా, ఏమైంది ఎందుకు ఏడుస్తున్నావ్, నా వల్ల ఏమైనా తప్పు జరిగిందా, కృష్ణ ఏమైనా అన్నడా అంటూ వీపుని నిమురుతున్న.

పల్లవి ఏమి సమాధానం చెప్పకుండా నన్ను గట్టిగా వాటేసుకుని వెక్కుతుంది, మడ్డగాడు తన స్పర్శ తగలడంతోనే నాగుపాముల పడగ ఎత్తేస్తున్నాడు, మడ్డ తన బొడ్డు కింది తగులుతుంది.

వెంటనే నేను తనను దూరంగా జరుపుతూ చూడమ్మ చెప్పు ఎందుకు ఏడుస్తున్నావ్.

నా కౌగిలి నుండి దూరం కాగానే పల్లవి తల వంచుకుని వెక్కిళ్ళని కంట్రోల్ చేసుకుంటుంది, పల్లవి గడ్డం పట్టుకుని తల పైకి లేపి ప్లీస్ చెప్పవా అన్నాను.

నా వల్ల ఏమైనా తప్పు జరిగిందా అన్నయ్య అంది పల్లవి

నువ్వు ఎం తప్పు చేయలేదు, అలా ఎందుకు అనిపించింది అన్నాను.

మరి అంత సడన్ గా ఉరికి వెళ్లిపోయావు, నాతో ఒక్క మాట కూడా చెప్పలేదు, ఆరోజు నువ్వు రాకపోవడంతో నేను ఎంత కంగారు పడ్డానో తెలుసా, వదినకు ఫోన్ చేసి నువ్వు అక్కడికి వచ్చావు అన్నాక ఊపిరి తీసుకున్న అంది.

పల్లవి ముఖం వైపు చూస్తూ ఎందుకు అంత కంగారు పడ్డావు అని అడిగాను.

పల్లవి చప్పున తల దించుకుంది జవాబు చెప్పకుండా.

నెల రోజులు ఇంటికి వెళ్ళలేదు పిల్లలు గుర్తుకు వచ్చారు అందుకని సడెన్గా వెళ్ళిపోయాను నీకు చెప్పకుండా, సారీ చెల్లెమ్మా ఇంకోసారి ఇలా జరగదు అన్నాను.

ఫర్వాలేదు అన్నయ్య చెప్పకుండా వెళ్లేవరకు నేను బాధపడ్డాను అంతే అంది పల్లవి

నా చెల్లిని ఎడిపించాను కదా అందుకు శిక్షగా రేపు సాయంత్రం త్వరగా వస్తాను నువ్వు కృష్ణ, నేను పాప కలిసి బయటికి వెళదాం, నీ కోపం తగ్గుతుంది అన్నను

పల్లవి ముఖం లో సంతోషం కనిపించింది అలాగే అన్నయ్య అంది.
సరే డిన్నర్ రెడీ చేయి ఐదు రోజుల నుండి నీ చేతి భోజనం తినక, నోరంతా ఎలాగో ఉంది చప్పిడి తిండి తిని అన్నాను నవ్వుతూ.

పల్లవి కిలకిలా నవ్వుతూ వదినకు చెపుతాను ఉండు అంది.

ఆ పని చేయకు మీ వదిన నన్ను చంపేస్తుంది అని నవ్వుతూ హాల్లోకి వచ్చి కూర్చున్న.

రాత్రి 9.00 కి కృష్ణ వచ్చి పలకరించాడు, పని ఎలా ఉంది అని అడిగాను, బాగానే ఉంది కొత్తకదా అన్ని దగ్గరవుండి చూసుకోవాలి అన్నాడు.

కాస్త అనుభవం వచ్చేవరకు జాగ్రత్తగా ఉండు అన్నాను. మెయిన్ కాంట్రాక్టర్ చాలా సహాయం చేస్తున్నారు, మీరంటే చాలా గౌరవం ఇస్తారు అన్నాడు.

నా వల్ల నీ లైఫ్ సెటల్ అయితే చాలు అన్నాను, అలాగే రేపు సాయంత్రం బయటకు వెళ్లి ప్రోగ్రాం గురించి చెప్పాను.

నాకు వీలుకాదండి, రేపు నేను వచ్చే వరకు 10.00 అవుతుంది, మీరు పల్లవి ని పాపను తీసుకెళ్లండి అన్నాడు కృష్ణ.

సరే నీ ఇష్టం, చెల్లెమ్మకు చెప్పు ఆమె వస్తానంటే తీసుకెళ్తాను అన్నాను.

కాసేపు మాట్లాడి కృష్ణ వెళ్ళిపోయాడు.

నేను డిన్నర్ చేసి పడుకున్న.

మర్నాడు సాయంత్రం 4.00 కి ఇంటికి వచ్చాను.

పల్లవి రెడీ అయి కూర్చుని ఉంది, బ్లాక్ లెగ్గింగ్, పింక్ టాప్, ఓని వేసుకుని ఉంది, పాప కూడా రెడీగా ఉంది.

నేను బాత్రూం వెళ్లివచ్చి బయలుదేరాము, పాప నా ముందు కూర్చుంటాను అని ముందు కూర్చుంది, నా వెనుక పల్లవి రెండు వైపులు కాళ్ళు వేసి కూర్చుంది.

బ్రేక్ వేసినప్పుడు తన సండ్లు నా వీపుని గుచ్చుకుంటున్నాయి, చాలా హాయిగా ఉంది నాకు, కావేరి సండ్లు ఇంత గట్టిగా ఉండవు, నా చేతుల్లో బాగా నలిగి ఇద్దరు పిల్లలకు పాలు పట్టి మెత్తగా అయ్యాయి. పల్లవి రొమ్ములు కావేరి కంటే కాస్త చిన్నవి, కావేరి సైజ్ 36 ఉంటే, పల్లవి సైజ్ 34. అయిన పల్లవి సండ్లు బాగా గట్టిగా ఉన్నాయి, కృష్ణ ఎక్కువగా వాడనట్లు ఉంది.

వాళ్ళిద్దరికి సిటీ చూపిస్తూ ఒక పార్కు కి తీసుకెళ్ళాను, అప్పటికి కాస్త చీకటి అవుతుంది, పాపకు ఐస్ క్రీం, స్నాక్స్ తీసుకుని లోపల తిరుగుతున్నాము.

ఒక చెట్టు దగ్గర కూర్చున్నాము పాప అడుకుంటుంది, పల్లవి ఓరగా ఒకవైపు మాటిమాటికి చూస్తుంది, నేను చూసి తాను చూసే వైపు గమనించాను.
అక్కడ ఒక కాలేజ్ అమ్మాయి తన బాయ్ ఫ్రండ్ జిప్ లాగి సుల్లిని చీకుతుంది, అబ్బాయి అమ్మాయి రొమ్ములు పిసుకుతూ ఎంజాయ్ చేస్తున్నారు.

To be continued….