జీవితం.. పార్ట్ -1

అది నిదర పోతందిలేవే ఐనా చిన్న పిల్లేగా అంటాడు. ఇక సణుక్కుంటూ మా అమ్మ కిందకు దిగుతది. అప్పుడిక మాఅమ్మని వాటేసుకుని కాసేపుఅటూఇటూ పొర్లిస్తాడు. పైట లాగేసి జాకెట్ మీదనే సళ్ళని కసాబిసా పిసుకుతాడు. నొప్పి నొప్పి అని మా అమ్మ గిలగిల్లాడుతుంది. అదేం పట్టించుకోడు. చీరా లంగా పైకెత్తుతాడు. కాసేపు తొడల మధ్య చెయ్యి పెట్టి కెలుకుతాడు. ఇక పంచ ఊడదీసుకుని లవడా చేత్తో పట్టుకుని తొడల మధ్య తోస్తాడు. అదెట్టా దూరుద్దో చూద్దామని ట్రై చేశా గాని సరిగ్గా కనపడేది కాదు. ఏందే నీపూకింత లూజుగా అయ్యింది అంచులు తగలట్లేదూ అనే వాడు. నీ మొడ్డ సన్నబడిందేమో చూసుకో అనేదొకో సారి. మరీ చిరాకుపుడితే నా రంకు మొగుళ్ళు రోకలిబండల్లాంటి లవడాల్తో ఇప్పుడు దాకా దెంగి పొయ్యారు,పూకు లూజవదా మరి అనేది. నాతో దెంగించుకోవటానికే నీకు బద్ధకం నీ సోకుకి రంకుమొగుళ్ళు కూడానా అనేవాడు. పనయ్యి వాళ్ళు లేచేసరికి నేను కళ్ళు మూసుకుని అటు పక్కకి తిరిగి పడుకుంటాను. మా అమ్మ నాపక్కకొచ్చి పదుకుంటది. నాన్న అట్టాగే చాప మీద గుర్రు పెట్టి నిద్రపోతాడు. ఇదిరా సంగతి అని చెప్పింది రాణి.

రాణి చెప్పిన పాఠం జ్ఞాపకాలలో నిలిచిపోయింది. ప్రాక్టికల్సు మాత్రం పెండింగులో ఉండిపోయాయి. చదువులో పడిపోయాను. రాణి చెప్పిన పాఠం అప్పుడప్పుడు నెమరేసుకుంటూ వుండేవాడిని. ఏంటది? పాడుపని కదా అనిపించేది. తరవాత రాణీ నేనూ విడిగా ఎప్పుడూ కలుసుకోలేదు. చాలా సంవత్సరాలు గడిచాక (అప్పటికి దానికి పెళ్ళైంది) మాఇంటికి వచ్చింది. నేను వరండాలో కూర్చుని వున్నాను. తేరిపార చూసి గుర్తుపట్టాను. విప్పారిన మొహంతో ‘ఏమే రాణీ’ అన్నాను. పలక్కుండా విసురుగా లోపలికెళ్ళింది మా అమ్మను కలవడానికి. నాగదిలోకెళ్ళి తలుపేసుకున్నాను. ఇదెందుకని పలకలేదు? నామీద కోపమా? కారణమేంటి? అర్థంకాక ఆసబ్జెక్టు వదిలేశాను. ఇప్పటికీ దాన్ని నేను చూడలేదు. కనీసం మాట్లాడను కూడా లేదే అని దానిమీద కోపం వచ్చింది కానీ అది నాతొలి గురువన్న విషయం గుర్తొచ్చి కోపాన్ని చెరిపేసుకున్నాను.

ఆరేళ్ళవయసులో మొదటి పాఠం ఐంది కదా. కొంతకాలం ఆపాఠాన్ని గురించి ఆలోచించకుండా వదిలేశాను. ఒక ఏడాది గడిచాక ఆ జ్ఞాపకం తొలిచింది. ఆరోజుల్లో చెంబు తీసుకుని ఊరిబైటికి వెళ్ళేవాళ్ళం. ఒకసారి నేనూ నాక్లాస్ మేటు ఒకడూ కలిసి వెళ్ళాం. నిక్కర్లు దించి ఎదురెదురుగా కూర్చున్నాం. వాడి వైపుచూశాను. అంతే, నాచూపులు వాడిదానికి అతుక్కుపోయాయి. వాడిది నాదానికంటే పొడుగ్గా లావుగా వుంది. పైచర్మం కనపడ్డం లేదు. గుండు కనపడుతోంది. ఆకర్షణీయంగా వుంది. ఆశ్చర్యంగానూ వుంది. చూపు తిప్పుకోలేకపోయాను. వాడు గమనించాడు. అరేయ్ అట్టా చూడబాకురా నాకు రావడంలేదు అన్నాడు. ఆతరవాత ఎప్పుడు కాస్త ఖాళీ దొరికినా దాని గురించే ఆలోచన వచ్చేది. అసలట్లా పైచర్మం లేకుండా ఎట్లా వుంటుంది అనే ప్రశ్న తొలిచేది.

కొన్నాళ్ళకు సమాధానం దొరికింది. స్కూలు మారాను. అప్పుడు నాకు తొమ్మిదేళ్ళు. గౌస్ అనే వాడు ఫ్రెండయ్యాడు. వాడొకసారి నాకు సుంతీ గురించి చెప్పాడు. వాడికప్పటికే సుంతీ జరిగి చాలా కాలమైందట. నా ఆసక్తి గమనించాడు. చూస్తావా అన్నాడు. అప్పుడు మేమున్నచోట ఎవరూ లేరు. లాగూలోంచి తనదాన్ని బయటకు తీసి ఊపుతూ చూపించాడు. బలేవుంది వీడిది. గుండు లావుగా వుంది. సుల్లకాయ పొడుగ్గా లావుగా వుంది. దాన్ని అలాగే చూస్తూ ఉండిపోయాను. ఇప్పుడొక పని చేద్దామురా అన్నాడు వాడు. ఏంటనేలోపే నా నిక్కరు కిందకు లాగాడు. అప్పుడు మేమున్నది ఒకపాడుబడ్డ ఇంట్లో. అక్కడెవరూ వుండరు. అటెవరూ రారు. నాసుల్లిని పట్టుకుని సవరదీశాడు. జివ్వుమంది నాకు. పైతోలు వెనక్కి లాగాడు. నాగుండు బైట పడింది. అదే మొదటిసారి నాగుండును చూసుకోవటం. వాడిదానికంటే చిన్నదైనా నాగుండు నాకే ముద్దొచ్చింది. వాడి లాగూను పూర్తిగా విప్పేసి నాలాగూను కూడా తీసేశాడు. వాడిది కొద్దిగా నిక్కింది. నాకు నిక్కలేదు కాని వాడి డైరెక్షన్ నచ్చింది. నాపిర్రలు నిమిరాడు. బలే గుండ్రంగా ఎర్రగా మెత్తగా వున్నాయిరా నీ పిర్రలు, నువ్వు ఆడపిల్లవై వుండాల్సిందిరా అన్నాడు. పోరా అన్నాను. కొంచెం ఒంగోరా కదలబాకు అని నాపిర్రల మధ్య వాడి సుల్లిని పెట్టి పైకీ కిందకూ రుద్దసాగాడు. అది గట్టిగా తగుల్తోంది. కాసేపు రుద్ది, ముడ్డిలోకి తొయ్యాలని చూశాడు. నాముడ్డి టైట్ గా మూసుకుపోయివుంది. వాడెంత ప్రయత్నించినా దూరలేదు. ఇక విరమించి వెనక్కితిరిగి వంగి నువ్వు ట్రై చేయరా అన్నాడు.వాడి నల్లపిర్రలు పట్టుకున్నాను. గట్టిగా వున్నయి. నాదాన్ని పిర్రలకి ఆనించి రుద్దాను. నాది కొద్దిగా బిగిసిందికాని దూర్చాలనిపించలేదు. పిర్రలకానించి రుద్దడం వరకు బాగానే వుంది. ఇకచాల్లే అని లాగూలేసుకుని ఇళ్ళకు చేరాము. మళ్ళీ కొన్నాళ్ళకు వాడొచ్చి అక్కడికెళదాం రారా అన్నాడు. నాకు ఇంట్రస్టు కలగలేదు. వద్దురా అన్నాను. వాడెళ్ళిపోయాడు.

మళ్ళీ మేం అలా ఎప్పుడూ కలవలేదు. కాని ఆ జ్ఞాపకం మాత్రం మిగిలిపోయింది. దాని ప్రభావం నామీద పడింది. ఎవరన్నా ఒంటేలు పోసుకుంటుంటే ఏమన్నా కనపడుతుందేమోనని చూసే ప్రయత్నం చేయడం అలవాటైంది. ఇతరుల సుల్లికాయలు ఎలావుంటాయి? బాగా లావుగా పొడుగ్గా వుండే సుల్లలు చూడాలి అనే కోరిక రొటీన్ లో భాగం అయ్యింది. రోడ్డుమీద నడుస్తూవుంటే మలుపుతిరిగినప్పుడు ఆమూలకు దగ్గరనుంచుని ఉచ్చ పోసేవాళ్ళ లింగాల్ని చూసే అదృష్టం దక్కేది. బలమైన లవడాని చూస్తే మైమరచిపోయేవాడిని. ఆలవడా నాకున్నట్లు ఊహించుకుంటూ తన్మయం చెందేవాడిని. కొన్ని లవడాలు నిక్కకపోయినా పెద్దవిగా వుండేవి. నిక్కితే ఇంకెంత అవుతాయో అనుకునేవాడిని. కొందరైతే పాస్ పోసుకుంటున్నట్లుగా నటిస్తూ నిక్కిన లవడాల్ని మొదట్లో పట్టుకుని దారిన పొయేవాళ్ళకు కనపడేట్లుగా ఊపుతూ ఉండేవాళ్ళు.అటువైపు ఆడోళ్ళు గనుక వస్తున్నారా ఇక చెప్పక్కర్లేదు. మాపనిలో మేం ఉన్నాం దారినపొయేవాళ్ళని మేం గమనించడం లేదు అన్నట్లు ఉండేది వాళ్ళ యాక్షన్. ఏంటబ్బాయ్ ఈప్రదర్శన? అని ఎవరూ అడగటం నేను చూడలేదు. పట్టించుకోకుండా వాళ్ళదారిన వాళ్ళు పోవడమే జరిగేది. నేను మాత్రం ఏపని మీద ఏబజార్లో నడుస్తూ ఉన్నా ఇలాంటి దృశ్యాల కోసం ఉత్సాహంగా ఎదురుచూస్తూవుండేవాడిని.
ఒకసారేమైదంటే- అప్పుడు 9వ తరగతిలో వున్నాం. క్లాసు జరుగుతోంది.నాపక్కన రెహమాన్ గాడు కూర్చుని వున్నాడు. వున్నట్టుండి ఒరే నాది చూడరా అన్నాడు. లాగూలోంచి వాడిది బైటికొచ్చి ఊగుతోంది. అప్పటివరకూ చూసినవాటికంటే ఇది దిట్టంగా వుంది. సుంతీ మొడ్డ- గుండు నిగనిగ లాడుతూ నున్నగా మెరుస్తోంది. నాకు చాలా ఈర్ష్య పుట్టింది. వాడి మొహంలో గర్వం. నీదింత లేదుగా వుంటే చూపించు అని ఎగతాళి చేస్తున్నాడా అనిపించింది. మౌనంగా వుండిపోయానుగాని నాది కూడా అంతవుంటే ఎంత బాగుండు అనుకున్నాను. రెహమన్ గాడు తరవాతెప్పుడో నేను డిగ్రీ చదివే రోజుల్లో శంకర్ విలాస్ సెంటర్లో కనిపించాడు. ఏంట్రా ఏంచేస్తున్నావురా అని అడిగాను. బిట్టుల కోసం చూస్తున్నాన్రా అన్నాడు.బిట్టులేంట్రా బేవార్సుగాడా అన్నా. అరేమబ్బుగాడా బిట్టులంటే పిట్టల్రా అన్నాడు. నీబొందలే అని హాస్టలుకెళ్ళిపోయాను.
మూర్తిగాడు, శ్రీరాంగాడూ నారూముకొచ్చారు. ఇద్దరూ నాక్లాస్ మేట్లే. సిగరెట్లు కాల్చుకుంటూ బాతాఖానీ కొడతాం కాసేపు. మంచి బూతు కబుర్లూ, కథలూ చెబుతారు వాళ్ళిద్దరూ. ఈవిషయంలో నేను వక్తగా తయారుకాలేదుగాని, మంచిశ్రోతగా తయారయ్యాను. మంచి శ్రోత వాళ్ళకూ కావాలిగా. అందుకని అప్పుడప్పుడూ నన్ను కటాక్షించేవాళ్ళు. మూర్తిగాడు నాకంటే రెండేళ్ళు పెద్ద. నాకప్పుడు 20. వాడప్పటికే ప్రపంచాన్ని చదివేశాడు. అందగాడు కాదు కాని మాటకారి. మాటల్తో మనుషుల్ని కట్టేయగలడు. వాడి టాలెంటుని వాడు వృధాగా పోనీయలేదు. ఆరంగేట్రం ఐపొయిందనీ బ్యాటింగు బాగా చేస్తున్నాడనీ వారానికొక కొత్తకేసుని పడతాడనీ శ్రీరాంగాడు చెబితే తెలిసింది. అప్పుడప్పుడూ కేసుల్ని హాస్టలుకే తెస్తాడట. వాడి మీద నాకు కుళ్ళు పుట్టింది. అప్పటికి నా ప్రోగ్రెస్ ఏంటంటే రమణి, మదన, రసికప్రియ, కాగడా చదవటం–చేత్తో కొట్టుకోవడం–అంతే. అసలువ్యవహారం మీద విపరీతమైనకోరిక. కాని కార్యసాధన ఎలాగో అర్ధం కాని పరిస్థితి. ఒకటే గుంజాటన. తపన.యాతన.అదే ధ్యాస.

నారూము కిటికీలోంచి చూస్తే హాస్టలు కాంపౌండు వాల్ పక్కనున్న రోడ్డు మీద నడుచుకుంటూ వెళ్ళేవాళ్ళు కనిపిస్తారు. నారూము మొదటి అంతస్తులో వుంది. కిటికీ రెక్కలు దగ్గరకు చేర్చి కొంచెం గ్యాపు వుంచితే చాలు. వాళ్ళు మనకు బాగా కనబడతారు. వాళ్ళు తలెత్తి చూసినా మనం కనపడం. నా రూం మేటు లైబ్రీ కెళ్ళి చదువుకోవటం నాకు బాగా కలిసొచ్చింది. ఆదగ్గర్లో ఒక ఫేక్టరీ వుంది. అక్కడ పనిచేసేవాళ్ళు మాహాస్టలు పక్కరోడ్డు మీదుగానే ఇళ్ళకు వెళతారు. ఎక్కువమంది ఆడవాళ్ళే. 20 నుంచి 50 సం. వయసువారుంటారు. 20-30 వయసు వారిపై నాకన్ను పడేది. వాళ్ళకు ర్యాంకింగులు ఇస్తూవుండేవాడిని. ముఖసౌందర్యాన్ని వదిలేసి శరీర సౌష్టవానికే మార్కులేసే వాడిని. దిట్టమైన కేండిడేట్లు ఐదారుగురు కనపడుతూ వుండేవాళ్ళు. భారీ రొమ్ములు, పెద్దపెద్ద పిర్రలు వున్నవాళ్ళు వీళ్ళంతా. ఒకామెకు ఫస్టు ర్యాంకు ఇచ్చాను.ఆమె కోసం ప్రత్యేకంగా ఎదురుచూస్తూ వుండేవాడిని. ఆమె కనపడిందా ఉల్లాసమే. ఆమె ప్రత్యక్షమై కనుమరుగయ్యేదాకా రెప్పవాల్చకుండా చూస్తూనే వుండేవాణ్ణి. ఆమెను వాటేసుకుని ఆభారీ రొమ్ముల్ని పిసుకుతూ, పిర్రల్ని మర్దిస్తూ తన మదనమందిరంలో నా మదనధ్వజాన్ని పాతేసినట్లు ఊహించుకుంటూ హస్తప్రయోగం చేసుకునేవాడిని. మిగతావాళ్ళు కనపడ్డా సంతోషమే. సాయంత్రం ఐదున్నర నుంచి ఆరుగంటల వరకు నేను బిజీ.

నాకు సెక్సు పాఠాలు చెప్పిన మొదటి గురువు రాణి కాగా, తరువాతి కాలంలో ఆ బాధ్యతను నా హైస్కూల్ క్లాస్ మేట్స్ నిర్వహించారు. ఏడో తరగతిలో లింగం అని నా క్లాస్ మేట్. వాడూ నేనూ ఒకే మాస్టర్ గారి దగ్గర ట్యూషన్ కెళ్ళేవాళ్ళం. విరామసమయాల్లో వీడు నాకు స్పెషల్ ట్యూషన్ చెబుతుండే వాడు. వీడు చదువులో బొటాబొటి, జనరల్ నాలెడ్జిలో పులి. నేనేమో రివర్సు. ఆడ,మగ సంబంధాల గురించి బలే ఆసక్తి దాయకంగా చెప్పేవాడు. యమా శ్రద్ధగా వినేవాణ్ణి. స్కూలు పాఠాలకైతే మాస్టర్లున్నారు, క్లాసు పుస్తకాలున్నాయి. ఈ పాఠాలకి – సిలబస్ లో చోటు లేదు, పుస్తకాలు లేవు, మాస్టర్లనేమైనా డౌట్లు అడిగితే తంతారు. లింగం లాంటి వాళ్ళు లేకపోతే నాబోటి వాళ్ళ గతేమిటి? వాడికి అప్పటికింకా అరంగేట్రం కాలేదు గాని, సెక్సు పాఠాలు చాలా కాన్ఫిడెంటుగా చెప్పేవాడు. ఎంత అప్పుడు మాకు 12ఏళ్ళు నిండాయంతే. నాకైతే కింద వెంట్రుకలు రాలేదు. లింగం గాడు ఒకరోజు తనకు ఆతులు మొలుస్తున్నాయని ఇంటర్వెల్ లో చెప్పాడు. నాకు అసూయ పుట్టింది. ఒంటేలు పోసుకునేటప్పుడు వాడి పక్కకు చూశాను. వాడిది కొంచెం పొడుగ్గానే వుంది. మాకు ట్యూషన్ మధ్యలో పావుగంట విరామం దొరికేది. ఫ్రీ టైముని వృధా చేసే వాళ్ళం కాదు. నేనేమో లింగం గాడి పక్కకు చేరే వాణ్ని. పది నిముషాల క్లాసుకు అవకాశం వుండేది. రొజూ కుదరదు. ఏదో ఒక ఆటంకం. కుదిరిన రోజు మాత్రం గోల్డెన్ లెసనే. ఐదు,పది నిముషాల క్లాసులో అమూల్యమైన విషయాలను, విజ్ఞానాన్ని, జీవిత సారాన్ని, జీవితప్రయోజనాన్ని మనసుకు హత్తుకు పోయేలా చెప్పటమంటే మాటలా? అంతటి ప్రతిభావంతుడికి గుర్తింపేదీ ఈ సమాజంలో? పైగా మానవజాతిని రక్షించే ఈ విద్యాకార్యక్రమాన్ని పెద్దవాళ్ళు గమనించితే ఊరుకుంటారా? నలిపి నాశనం చెయ్యరూ? పోనీ వాళ్ళు చెబుతారా ఈ పాఠాలు? పైపెచ్చు తప్పు తప్పు బూతు బూతు అనటం తప్ప ఏమీ ఎడ్యుకేట్ చెయ్యరు. వాళ్ళు బూతుపని చెయ్యకుండానే మనం పుట్టామా? కాబట్టి ఎంతో విలువైన ఈ ఎడ్యుకేషన్ ప్రోగ్రాం ని ఎంతో రహస్యంగా జరుపుకోవాల్సి వచ్చేది. ఒక పక్క పెద్దోళ్ళ మాటని గౌరవించి బడికెళ్ళి చదువుకుంటూనే రెండోపక్క మానవ జాతిని కాపాడే బాధ్యతను చిన్న వయసులోనే స్వీకరించడం కాదూ ఇది?

ఇంతకూ లింగం గాడు చెప్పిన పాఠాలు ఇవి– ఒక రోజు ఇలా చెప్పాడు: ”ఒరేయ్, పూకులోకి సుల్లిని దూరిస్తే మొత్తం లోపలకి వెళ్లిపోద్దంటరా, వట్టలే మిగుల్తయ్యంట బైట. మాఅన్నచెప్పాడు. వాడు మొన్ననే ఒకదాన్ని ఏసుకున్నాడంట. ఇదే ఫస్టు వాడికి. బలే హాపీగా వున్నాడు. పట్టలేకుండా వున్నాడు. ఏందిరా అన్నాయ్ సంగతి ఉషారుగా వున్నావు అని అడిగాను. చెప్పేశాడు. ఒరే ఎవుర్తోనూ చెప్పమాకురోయ్ అని పిచు మిఠాయ్కి పది పైసలిచ్చాడు కూడా.” మాకు డౌట్లు వచ్చినాయి. ఇంతకీ ఎవరామె, ఎట్లా ఒప్పుకుంది, ఎట్లా ఒప్పించాడు, ఎక్కడ చేసుకున్నారు అని. అడిగాను కానీ, ‘అయ్యన్నీఇప్పుడనవసరం. మూసుకోని చెప్పినదాంతో సరిపెట్టుకో’ అన్నాడు. నిజమే గదా అయ్యన్నీ హయ్యర్ లెవల్లో వస్తాయి. తొందరపడకూడదు. ఇలా సమాధానపడ్డాను.

ఇంకో రోజు ట్యూషన్ నుంచి ఇంటికెళ్తున్నాము. దారిలో చెప్పాడు. “ఒరే ఇవ్వాళ సుశీల చన్ను నొక్కాన్రా. బలే మెత్తగా వుందిరా” అన్నాడు. ఎట్లా జరిగిందని అడిగాను. “మాస్టారు మధ్యలో బైటకెళ్లాడుగా. తను వచ్చేదాకా లెక్కలు చేయ్యమన్నాడుగదా. సుశీల నాపక్కనే కుర్చోనుందిగా. నన్ను రబ్బరియ్యమని అడిగింది. లేదన్నాను. పోనీ పెనిసిలుందా అనడిగింది. అటుపక్కన ఆడ పిల్లలున్నారుగా వాళ్ళనడక్కుండా నన్నే ఎందుకడిగింది? పెనిసిలుంది గాని ఇప్పుడు బైటకు తియ్యను, ఎవ్వరూ లేనప్పుడైతే నీకిస్తాను, వాడుకుందువు గాని అన్నాను. చేత్తో నాదాన్ని లాగూ పైనుంచే రుద్దుకుంటూ చెప్పాను. మూతి మూడొంకర్లు తిప్పి మోచేత్తో నాజబ్బను కుమ్మింది.

స్టోరీస్ ఛానెల్ కోసం టెలిగ్రామ్ కీ jay965299 కీ msg చెయ్యండి
To be continued.. Nxt part