ఉదయభన 3

ఉదయభాను – 3

‘ఆ….’ కీచుగా అరిచింది అరుణ.
‘సారీ.. సారీ.. మీరాగింది తెల్వలే. పక్కకు చూసుకుంట వస్తున్న. ముందట చూసుకోలె. క్షమించమన్నట్లు
చూసాడు నయీమ్. మెల్లగా సైకిల్ను వెనక్కి లాగాడు. అయినా ఆయన తప్పేముంది. తనే ముందూ వెనకా చూసుకోకుండా రోడ్డుకడ్డంగా ఆగితే.. అనుకుంది.
‘దెబ్బ తగిలిందా.. అయ్యో.. చూసుకోలె.. గట్టిగానే తగిలుంటది’ చేతిని చాచి పిర్రలను నిమరబోయాడు. తను ముందుకు జరిగింది.
‘సరేతియ్యి.. మీరు ముందు నడువుండ్రి..’ అంటూ తప్పుకుంది. సైకిల్ పట్టుకుని ముందు నయీమ్
నడుస్తుంటే.. వెనక అరుణ వస్తోంది.
ఆయన ఒడ్డూ.. పొడుగూ.. చూస్తోంది తను. 42 ఏళ్లయినా బలిష్టమైన శరీరం స్పష్టంగా కనిపిస్తోంది. మనసులోనే లెక్కలేసుకోవడం ప్రారంభించింది.
వీధి మలుపు తిరగగానే..
‘అదే ఇల్లు.. ఆపండి…’ అంది.
సైకిల్ బయట స్టాండ్ వేసి ఉల్లిగడ్డల సంచిని రెండు చేతులతో పట్టుకుని నిలబడ్డాడు.
భాను ఇంకా ట్యూషన్ నుంచి రానట్లుంది..’ అనుకుంటూనే తాళం తీసింది అరుణ.
సంచిని భారంగా పట్టుకుని లోనికి తీసుకువచ్చిన నయీమ్ రెండో గదిలో ఓ మూలకు దాన్ని కుదేశాడు. కొన్ని ఉల్లిగడ్డలు సంచిలోంచి బయటపడి గదిలోని మూలమూలలకూ దొర్లుకుంటూ వెళ్లిపోయాయి. మరికొన్ని సంచి చుట్టుపక్కలే పడిపోయాయి.
‘హమ్మ…’ అంటూ ఆయాసపడుతున్నాడు నయీమ్.
‘మస్తు హెల్ప్ చేసిండ్రు.. ఒక్కదాన్నే అయితే తీసుకరాకపోతుంది..’ అంటున్న అరుణకేసి చూస్తూ నయీమ్ ‘ఇంట్లో ఎవలూ లేరు. ఒక్కల్లే ఉంటరా..’ అడిగాడు. ‘పాపా, నేనూ ఉంటం.. పిల్ల ట్యూషనికి పోయింది..’ అంది.
‘ఏం పేరు మీ పేరు.. ?’ అడిగాడు నయీమ్, తాగడానికి నీళ్లు కావాలంటూ చేతితో సైగచేస్తూ.. ‘నా పేరా… అరుణ. పాప పేరు ఉదయభాను. కానీ ఇంట్ల భాను అనే పిలుస్తం’ సమాధానమిస్తూ లోనికి
అక్కడే ఉన్న నవారు మంచం పట్టెపై కూర్చున్నాడు నయీమ్. అతనికి అటో, ఇటో తేల్చుకోవాలనుంది. చెంబులో నీళ్లు తీసుకుని వస్తూ.. కొంగుతో దాని చుట్టూ తుడుస్తోంది ఆమె. ముందు గదిలోకి రాగానే
నేలపై పడి ఉన్న ఓ ఉల్లిగడ్డపై కాలు పడింది. అంతే.. సర్రున జారింది ఎదురుగా ఉన్న నయీమ్ పై పడటంతో అప్పటికే అప్రమత్తమైన ఆయన ఆమె నడుమును ఇరువైపులా
రెండు చేతులతో గట్టిగా పట్టుకున్నాడు. అయినా బ్యాలెన్స్ ఆగలేదు. ఆయనా.. ఆయనపై ఆమె.. ఇద్దరూ వరుసగా మంచంలో పడ్డారు. చెంబు గాల్లోకి ఎగిరి కింద పడింది.
నీళ్లు గది అంతా అయ్యాయి. అరుణ నిశ్వాస వేడిగా తగుల్తోంది నయీమ్ ముఖానికి, మరో సందర్భం అయ్యుంటే
పెదాలను బిగించేసేవాడే. కానీ ఆమె వెనక్కి తగ్గడం చూసి తనూ వెనకడుగేశాడు. మెల్లగా నడుము కండకూ రెండు వైపులా ఉన్న చేతులను అలా రాస్తూనే ముందుకు తెచ్చాడు. రెండు
బొటన వేళ్లూ బొడ్డును తాకేలా ఉంచి నెమ్మదిగా పైకిలేపాడు. అరుణ కూడా తేరుకుంది. కింద బడిన స్టీలు చెంబు గిరగిరా తిరగడం ఆపినా శబ్ద ప్రకంపనలు గదిలో మార్మోగుతూనే ఉన్నాయి.లేచి నిలబడిన అరుణ వెనక్కి తిరిగి రెండడుగులు వేయబోయింది. అంతలో…
అప్పటికే నీళ్లతో తడిసిన ఫ్లోర్పైన కాలుజారింది.. మళ్లీ అలాగే వెనక్కి పడటంతో, మంచంలోంచి సగం లేచి ఉన్న నయీమ్ ఈసారి రెండు చేతులను వేగంగా చంకల కిందకు దూర్చి పట్టుకోబోయాడు.
కానీ అప్పటికే ఆమె అతనిపై పడింది. అతని రెండు చేతులు కాస్తా.. ఆమె రొమ్ములను చుట్టూ బిగుసుకున్నాయి.
ఈసారి నయీమ్ వదులుకోదలుచుకోలేదు. మంచంపై అలాగే వెనక్కి వాలాడు. జాకెట్పై నుంచే ఆమె
ఎత్తులను పూర్తిగా తన అరచేతుల్లో ఇముడ్చుకోవాలని ప్రయత్నిస్తున్నాడు. ఆ రాపిడి.. ఆ స్పర్శతో.. ఆమెలో అప్పటివరకూ అనుకువగా ఉన్న కోరికలు ఆమెపైనే తిరుగుబాటు
చేయడం ప్రారంభించాయి. విరహజ్వాలలు వివశురాలిని చేస్తున్నాయి.
జోడెడ్లను నియంత్రించే కళ్లెంలా కుడిచేతికి పనిచెప్పిన నయీమ్ ఎడమ చేతిని ఆమె శరీరాన్ని రాస్తూ కిందకు తీసుకెళ్లాడు. అలా వెళ్తున్నప్పుడు ఇద్దరి మధ్య ఇబ్బంది పడ్డ పైట సిగ్గుపడుతూ పూర్తిగా పక్కకు తప్పుకుంది. ఎడమ చేతిని ఆమె బొడ్డు దగ్గరకు చేర్చి చూపుడు వేలితో దిగుడు బావిలో బొక్కెనలేశాడు. వేలితో చుట్టూ రాస్తున్నాడు. సారెపైనున్న మెత్తటి మట్టికుండ అంచును కుమ్మరి రెండువేళ్లతో రూపుకట్టిస్తున్నట్లుంది ఆయన
పనితనం..
అరుణలో పొగలు ప్రారంభమయ్యాయి..
సెగలయ్యాయి..
జ్వాలలై, కీలలయ్యాయి.
నయీమ్ కుడిచేయి తన పని తాను చేసుకుపోతోంది. సీతాఫలాలను కొంటున్నట్లు నొక్కి మరీ పరిశీలిస్తోంది. రెండు కొండల మధ్య సర్వేయర్లా వాటి విస్తీర్ణాన్నీ, వైశాల్యాన్నీ కొలిచేస్తోంది. ఆమెను ఎక్కడెక్కడో తొలిచేస్తోంది.
అరుణను వెనక్కి తిప్పాడు.
నూలు ఉండల్లా మెత్తని అమె పసిడి కొండలు అతని ఛాతీని తాకి చంకలదాకా విస్తరించాయి.
ఇద్దరి మధ్యన అంటుకడుతున్నట్లు నయీమ్ మంత్రదండం…
చీరపైనుండే అరుణ చీ’కటి’ ప్రాంతాన్ని పొడుస్తోంది.
ఆమె పెదాలు వణుకుతున్నాయి. అతని పాన్పెదాల సువాసన ఆమెను మరింత మత్తెక్కిస్తోంది. అతని రెండు చేతులూ ఆమె వెనకభాగానికి చేరుకున్నాయి. ఇందాక దారిలో తన కళ్లెదుట లోలకంలా.. ఊగిసలాడుతూ ఊరించిన.. పందిరి చెట్టు
గుమ్మడికాయలను నెమ్మదిగా రెండు చేతులతో పరీక్షిస్తున్నాడతను.
జంట తబలల్లా ఉన్న వాటిపైన రెండుసార్లు అరచేతితో దరువేశాడు.
అరుణ ముఖం నుంచి జారిన చెమట చినుకులు అక్కడక్కడా తెల్ల వెంట్రుకలున్న నయీమ్ గుబురు గడ్డంపై పడి ముత్యాల్లా మెరుస్తున్నాయి.
ఈసారి అతను వదులుకోదలచుకోలేదు..
తన నోరు తెరిచి… ఆమె నోటిని మూసేద్దామనే అనుకున్నాడు. అయితే.. ఇంతలో ‘అమ్మా..’ అన్న కంఠం వినిపించింది.
గొంతు కావడంతో అరుణ గొంతులో పచ్చివెలక్కాయ పడింది. వాకిట్లోంచి వచ్చిన ఆమె అదిరిపడింది. తాను పరాయి మగాడితో కలిసి మంచంలో తన కూతురికి కొన్ని అడుగుల దూరంలోనే ఉన్నాననీ, క్షణాల్లో పట్టుబడనున్నాననీ తెలీటంతో ఆమె దిక్కుతోచని స్థితిలో పడిపోయింది. కానీ…(ఇంకా వుంది)